هویت بخشی به مراکز شهری با بهبود منظر(نمونه موردی :خیابان ناصر خسرو)

مدیریت و ارتقاء هویت شهری نیازمند چارچوبی است که سیمای شهر به عنوان بخش کالبدی آن را درکنار ابعاد فرهنگی و نیازهای کارکردی آن مدنظر قرار دهد. در نتیجه معنای سیما باید به منظر ارتقا پیدا کند. منظر شهر در تعریف صحیح، نه مجموعه ای از نماها و پوسته بناهای شهر بلکه منظومه ای از همه عناصر محسوس و قابل درکی است که بر حواس انسان تأثیر می گذارند و توسط مخاطب تفسیر و درک می شود.شهر ایرانی امروزی ، که به آسانی بی هویتش می خوانند، بر پایه روابطی نوین در جامعه شکل گرفته است . به نظر می رسد هویت شهر از جمله ، با مشخصات کالبدی و ظاهری آن ادراک می شود. خیابان ناصر خسرو نیز که یکی از قدیمی ترین خیابانهای تهران به شمار میرود و دارای تاریخی طولانی میباشد نیز از هویتی رو به زوال رنج میبرد . در این پایان نامه تلاش شده است تا با بررسی عوامل هویتمند سازی شهرها از دید منظر شهری عوامل موثر بدست آید. اهداف اصلی رساله شامل بررسی معیارهای هویت بخش شهری و چگونگی تاثیر گذاری منظر شهر در هویت بخشیدن به آن میباشد. و اهداف کاربردی تحقیق بررسی هویت کنونی ناصر خسرو به عنوان نمونه موردی و بررسی عوامل موثر در بالا بردن حضور مردم در خیابان ناصر خسرو و طراحی منظر خیابان ناصر خسرو در راستای هویتمند سازی خیابان میباشد. با استفاده از مطالعات اسنادی و کتابخانه و برداشتهای میدانی و عکسبرداری و همچنین پرسشنامه هدفمند و باز اطلاعاتی بدست آمد و به کمک تحلیل های شخصی نتایج رساله حاصل گشت. با توجه به اطلاعات بدست آمده شهر هویتمند شهری است که منظر آن (شامل همه سطوح قابل رویت برای ناظرین) طراحی و حساب شده باشد، همچنین در این بررسی ها به بالا بودن میزان حضور پذیری انسان در شهر هویتمند نسبت به شهری بی هویت یا با هویتی کم رنگ پی میبریم و این خود نشانه ارتباط مستقیم منظر شهری و هویت و میزان میل انسان به حضور در فضا میباشد. در نهایت با توجه به پرسشنامه های پر شده هویت کنونی خیابان ناصر خسرو با دلالان دارو تعریف میشود و در این پایان نامه با تغییرات کالبدی – کارکردی در منظر خیابان سعی در افزایش میزان حضور پذیری مردم در خیابان و بهبود هویت شهری آن شده است.